خواص چای سبز چیست؟
چای سبز به‌خاطر دارا بودن مواد دارویی و درمانی موسوم به فلاونوئید، پلی‌فنل و کاتچین از عامل سرطان و گسترش آن جلوگیری می‌کند. در اینجا به‌اختصار برای سلامت و تندرستی مصرف‌کنندگان چای سوفیا درج می‌گردد. خواص چای سبز چیست
-
- چای سبز مقادیر قابل ملاحظه‌ای آنتی‌اکسیدان موسوم به انواع کاتچین می‌باشد که عامل کنترل مولکول رادیکال آزاد و پیشگیری از بیماری سرطان و قلب و عروق است.
- حافظ پوست بدن در برابر تابش نور خورشید و پیشگیری از سرطان پوست (ملانوما) است.
- موجب بهبود بافت‌های کششی پوست بدن و کاهش فرایند چین‌وچروک دست و صورت می‌گردد.
- ماده مؤثر چای سبز موسوم به EGCG در ترمیم زخم، تشکیل رگ‌های خونی بدن نقش دارد.
- پلی‌فنل‌های چای سبز و سیاه در پیشگیری و درمان درد مفاصل که ناشی از یک سری عوامل اکسیداتیو و التهاب آور و تورم‌زاست مؤثر می‌باشد
- دارای خاصیت میکروب‌کشی و ضدویروسی است و در ساخت خمیردندان و دهان‌شوها کاربرد دارد
- چای سبز بر روی عوامل بیماری زخم معده، هلیکوباکتر می‌تواند مؤثر باشد.
- چای سبز می‌تواند به بهبود بیماری کبدی Hepatic Fibrosis کمک کند
- پلی‌فنل‌های چای سیاه و سبز در کاهش خطر بیماری‌ها قلبی و عروقی تأثیر بسزایی دارد. مصرف روزانه دو تا سه فنجان چای سیاه و سبز با افزایش میزان فلاونوئیدها در خون از جمع‌شدن چربی و افزایش کلسترول بد (LDL) جلوگیری می‌کند.
- چای سیاه و سبز جذب مواد غذایی در افراد مسن را بالا می‌برد و روند پیری و فرسودگی سلول‌های را کند می‌کند.
- مصرف چای سیاه و سبز در جیره غذایی سالمندان، بیماری‌های ناشی از فرسودگی، سرطان و قلبی و عروقی فراموشی را کاهش می‌دهد.
- کاتچین های چای سبز (EGCG) در درمان بیماری‌های ناشی از مسمومیت غذایی و اسهال و استفراغ مؤثر است.
خواص چای سبز چیست؟
-
- مصرف چای سیاه و مرغوب و سالم و عاری از افزودنی‌های غیرمجاز به‌خاطر دارا بودن دو ماده غذایی دارویی فلاونوئید و فیتواستروژن ضمن بالابردن تراکم استخوان از پوسیدگی آن جلوگیری می‌کند.
- مصرف روزانه دو تا سه فنجان چای سیاه و سبز در کاهش اثرات مخرب و سرطان‌زای مواد رادیواکتیو محیط‌زیست و عکس‌برداری‌های پزشکی مؤثر واقع می‌گردد.
- چای سبز از رشد و نمو باکتری‌های مضر دهان و دندان جلوگیری نموده و مانع تشکیل جرم و پوسیدگی دندان و بوی بد دهانی می‌شود.
- افزایش سوخت‌وساز بدن، رفع خستگی عضلانی و روحی و افزایش انرژی می‌شود.
- کاتچین های چای سبز و پلی‌فنل چای معمولی موجب افزایش مقاومت و ایمنی بدن در برابر میکروب‌های زیست‌محیطی می‌گردد. چای سبز به حفظ سلامت و تندرستی کمک می‌کند
- مصرف چای سبز سبب کاهش عوارض ناشی از استعمال دخانیات می‌گردد.
- انواع چای سالم و مرغوب اعم از سیاه، سفید و سبز و اولانگ از نظر متخصصان علوم تغذیه سالم‌ترین و مفیدترین نوشیدنی است. اثربخشی آن از نقطه نظر مقابله به عوامل بیماری‌زا به‌مراتب بیشتر از ویتامین C و E می‌باشد و بیش از دویست برابر گزارش شده است.
- نوشیدن چای به‌دور از دغدغه و افکار مادی و در محیطی آرام به‌واسطه وجود ماده آرام‌بخش طبیعی موسوم به تفانین سبب آرامش روح و روان و از بین بردن استرس و فشار عصبی ناشی از کار و زندگی ماشینی می‌گردد.
- نوشیدن چای سبز و ماساژ موهای سر باعث تقویت و جلوگیری از ریزش مو می‌گردد.
- نوشیدن چای سبز در افزایش عملکرد مغز و محافظه و کاهش مشکل فراموشی سالمندان مفید و مؤثر است.
- سیستئین چای سبز Seleno Cysteine موجود در چای سبز مرغوب و سالم در تنظیم غده تیروئید و بی‌نظمی آن مفید می‌باشد.
- ماده شیمیایی گیاهی چای سبز GAMA AMIOBTYRIC موسوم به ماده کاتچین موجب کاهش فشارخون می‌گردد.
چای سبز خواص چای سبز چیست
چای سبز یکی از مفیدترین نوشیدنی‌های روی زمین است، این چای همانند چای سیاه، چای سفید و چای اولانگ از اکسیدشدن برگ‌های گیاه کاملیا سنسیس تهیه می‌شود. این چای بعد از چای سفید کمترین میزان اکسیداسیون را دارد. چای سبز حاوی آنتی‌اکسیدان و مواد مغذی است که اثرات قوی بر بدن دارد.
علت نام‌گذاری چای سبزرنگ سبز، زمرد گونه آن بعد از دم‌کشیدن است. چای سبز عموماً در شرق دور کاشت می‌شد و در این مناطق نوشیدنی معمول مردم بوده است.
تفاوت چای سبز و سیاه در مراحل و فرایند تولید آنهاست، چای سیاه تحت مراحل فراوری رنگ و طعم متفاوتی می‌گیرد که ناشی از میزان اکسیداسیون آن است که در میزان کافئین و آنتی‌اکسیدان نهایی موجود در چای تفاوت ایجاد می‌کند، در صورتی که چای سبز فراوری نمی‌شود و در نتیجه رنگ آن حفظ می‌گردد.
گیاه کاملیا سنسیس در ارتفاعات به‌ویژه در مناطق کوهستانی آسیای شرقی رشد می‌کند، در فرایند تولید بعضی از چای سبزها برگ‌های چای به‌صورت دستی می چینند، تصور بر این است که چای دست‌چین گسی کمتری دارد و طعم شیرینی بیشتری در زمان مصرف احساس می‌شود و همچنین طعم قوی‌تری خواهد داشت.
چای سبز حاوی آمینواسیدهایی مانند تانین، باتریک اسید، و لیگانین؛ آلکانوئید های زانتیک مانند آدنین، دی متیل زانتیک، تئوبرومین، تئوفیلین، و زانتین، پکتین، (که در میوه‌ها پیدا می‌شود) ساکارید (شکر) کلروفیل، و تری تریپین ساپونینز است. ویتامین‌ها مانند A,B1,B2,B3,C,E نیز در چای سبز پیدا می‌شوند.
نحوه مصرف چای سبز
طعم چای سبز بستگی به روشی دارد که شما در تهیه آن به کار می‌بندید.
باید بدانید که دمای آب و مدت‌زمان دم‌کشیدن آن جزو عواملی هستند که طعم چای را متفاوت می‌کنند. چایی سبزخورهای قهار معتقدند که چای سبز خوب، طعم قوی دارد؛ اما تلخ نیست. اگر آب بیش از اندازه داغ باشد یا برگ‌های چای سبز بیش از اندازه دم بکشند ممکن است که نوشیدنی‌تان طعم تلخ و نامطلوبی بگیرد. برعکس استفاده از آبی که به‌اندازه کافی داغ نیست نیز اجازه نمی‌دهد برگ‌ها به‌خوبی خیس شود و طعم خود را آزاد کنند.
بنابراین، لازم است که بعد از جوش‌آمدن آب بلافاصله از آن برای دم‌کردن چای سبز استفاده نکنید. آب داغی که از حالت جوش افتاده و اندکی خنک شد کمتر باعث تجزیه‌شدن ترکیبات چای مانند اسید گالیک در حین دم‌کشیدن شده و به این ترتیب خواص آن بهتر حفظ می‌شود. علاوه بر این، طولانی‌شدن مدت‌زمان دم‌کشیدن خطر آزادشدن ترکیبات خطرناکی مانند آفت‌کش‌ها یا فلزات سنگین را نیز افزایش می‌دهد.
این چای باید با دمای بین ۶۰ تا ۸۵ درجه سانتی‌گراد مصرف شود.
اندازه و شکل برگ‌های چای سبز از اهمیت بالایی برخوردار است. برگ‌های ریز و کوچک به‌سرعت دم می‌کشند و برگ‌های بزرگ نیاز به زمان بیشتری دارند تا تمام خواص خود را آزاد کنند. معمولاً چای سبز به‌صورت کیسه‌ای و همچنین انواع فله‌ای آن موجود است. در حالت کلی چای سبزی فله‌ای طرف‌دار بیشتری دارد و از ارزش بالاتری نیز برخوردار است. چون در تهیه چای فله‌ای از برگ‌های جوان، تکه‌های از ساقه گیاه و کمابیش تمام قسمت‌های چای وجود دارد. اما چای سبز کیسه‌ای فقط حاوی برگ‌های خرد چای است؛ بنابراین بهتر است انواع فله‌ای چای سبز را انتخاب کنید.
